وبلاگ رسمی علیرضا عالمی

 رِفِراندوم  یا هَمه‌پُرسی واژه ایست فرانسوی و در لغت به معنی مراجعه به آراء و افکار عمومی برای رد و قبول امری

 رفراندوم، رای گیری مستقیم از همه اعضای تشکیل دهنده یک سازمان، جامعه یا کشور برای رد یا تصویب سیاست های که رهبران یا نمایندگان پیشنهاد کرده اند 

رفراندوم در جمهوری اسلامی امکان پذیر نیست زیرا نگاه حکومت در ایران به مردم نگاه امت و امامت هستند

در این نظریه امامت بر مردم ولایت دارد و مردم را همچون گوسفندانی هستند که نیاز به چوپان دارد و بدون چوپان نمیتوانند ادامه حیاط دهند .

ولایت به  معنی سرپرستی امت است براساس قانون اسلاسی جمهوری اسلامی

همان ولایتی که پیامبر و امام معصوم دارا هستند برای فقیه جامع‌الشرائط ثابت می‌داند و این عصاره نظریه « ولایت مطلقه فقیه » است

روحانی ریس جمهور ایران میگوید: در مسائل پیچیده راحلی جز رفراندوم وجود ندارد به نظرم روحانی خود مخالف هر گونه رفراندومی میباشد دولت او بی هویت ترین دولت در تاریخ معاصر ایران است

 دولت او بیشتر شبیه یک دولت کمدی و ترژادی است که برای کوچکترین مسایل کشور راحلی ندارند 

به نظر من هرگونه انتخابات در جمهوری اسلامی نمایشیست و معنی ندارد به طور مثال در مجلس که باید بودجه را تصویب کند هر بار شاهد هستیم که لایحه ای بودجه با حکم حکومتی تسویب میشود.

اگر جمهوری اسلامی رای مردم را دارد چه ترسی از رفراندوم دارد چرا یک رفراندم را برگزار نمیکند

اینها سوال هایست که ذهن همه وجود دارد 

مگر مشروعیت را مردم نباید به حومت بدهند 

البته بعضی ها با این جمله که مشروعیت به رای مردم هست مخالف هستند

تصمیم گیری در مورد سیاست کلان کشور تابع یک نظر شخصی نیست بلکه یک خواست عمومیست مردم باید درباره  سرنوشت خود تصمیم بگیرند و نظر دهند متاسفانه امروز تصمیم گیری سیاسی در کشور شخصیست .

میتوان گفت جدال حداقل یک قرن در ایران بر سر مشروعیت و مشروطیت میباشد در جمهوری اسلامی مشروعیت قدرت مطلق رابدست گرفته است

سیاست های کشور باید بر اساس ناسیونالیسم و منافع ملی باشد  اما ما شاهد یک جهان بینی بر اساس ایدولوژی در سیاست جمهوری اسلامی هستیم

 

نویسنده : علرضا عالمی